Civitate Wratislaviensi Donatus

Tytuł przyznaje Rada Miejska wybitnym osobom, odgrywającym istotną rolę w życiu społecznym, kulturalnym i gospodarczym.

Tryb przyznawania tytułu określa Regulamin przyznawania tytułów i nagród przez władze Wrocławia: https://baw.um.wroc.pl/UrzadMiastaWroclawia/document/60722/

***

Honorowe obywatelstwo

Nowożytna historia tej zaszczytniej godności, nadawanej osobie o wielkich zasługach i ogromnym autorytecie moralnym, sięga czasów rewolucji francuskiej (fr. bourgeois honoraire). W 1792 roku rząd rewolucyjnej Francji nadał zaszczytny tytuł honorowego obywatela Francji Tadeuszowi Kościuszce jako wyraz uznania dla jego walki o ideały wolności. W tym samym roku tytuł ten otrzymał również Fryderyk Schiller za rewolucyjne przesłanie Zbójców.
Honorowe obywatelstwo przyznawane jest na całym świecie, zarówno przez państwa, jak i regiony oraz miasta. Otrzymują je artyści, pisarze, uczeni, politycy, osoby zasłużone dla kraju lub lokalnej społeczności, organizacje i instytucje. Jednym z bardziej znanych -– i niezwykle rzadkim, gdyż jak dotąd zdarzyło się to tylko siedem razy – przykładów nadania tytułu honorowego obywatelstwa USA było przyznanie tej godności przez Kongres USA jako pierwszemu w 1963 roku Winstonowi Churchillowi. Jako siódmy otrzymał ten tytuł pośmiertnie w 2009 roku Kazimierz Pułaski.

Honorowe obywatelstwo Wrocławia

Nadawane jest przez władze miejskie w celu wyróżnienia osób szczególnie zasłużonych dla Wrocławia. Tytuł przyznawano osobom piastującym wysokie urzędy, przede wszystkim politykom i wojskowym. Obywatelstwo tytularne otrzymały osoby spoza Wrocławia: politycy, uczeni, literaci, i artyści. Niektórzy z nich urodzili się lub zmarli we Wrocławiu.
Do 1933 roku uhonorowano m.in. niezwykle zasłużonego dla Wrocławia nadburmistrza Georga Bendera oraz pisarza Gerharda Hauptmanna, laureata nagrody Nobla z 1912 roku. W 1993 roku Rada Miejska Wrocławia ustanowiła tytuł Civitate Wrativiensi Donatus. Jako pierwszego uhonorowano tym tytułem prof. Alfreda Jahna, rektora Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1962–1968.

***